یکی از مشکلات انیماتور ها پیاده سازی قوانین فیزیکی در دنباله های حرکتی می باشد؛ و یا بخواهند برخورد توپ به زمین و یا دیوار را انیمیت کنند اگر شما نیز پا به این عرصه گذاشته اید با همچین مشکلاتی در پیاده سازی قوانین فیزیکی روبرو می شوید. یکی از ابزار ها برای ساده کردن و شبیه سازی این قوانین پلاگین newton می باشد. آخرین نسخه منتشر شده از این پلاگین ورژن سوم می باشد که در این مقاله می خواهیم با بخش های مختلفی از پلاگین newton 3 آشنا شویم.
پلاگین newton چیست؟
این افزونه یکی از پلاگین هایی است که کار با نرم افزار افتر افکت را ساده تر می کند. Newton 3 یک شبیه ساز 2D برای نرم افزار افتر افکت است.
پلاگین Newton لایه های دو بعدی را با یک جسم صلب در دنیای واقعی جایگزین می کند. این اجسام صلب می توانند با بک دیگر برخورد کنند، بر روی یک دیگر سر بخورند و یا حالت فنری داشته باشند و همه این اتفاقات تحت تاثیر جاذبه باشد. قابلیت دیگر این پلاگین اتصال اجسام به یکدیگر با استفاده از مفاصل است؛ این مفاصل نیز تمام ویژگی های فیزیکی در دنیای واقعی را نیز می توانند تجربه کنند. می توان اجسام را با یک نخ و یا با یک جسم سخت مانند آهن به یک دیگر متصل کرد.
همچنین این پلاگین اجسام مختلفی را پشتیبانی می کند: برخی اجسام می توانند در محیط افتر افکت انیمیت شوند و مسیر حرکت با استفاده از نیروهای فیزیکی و جاذبه تغییر کند و یا اینکه به طور کلی با استفاده از موتور تحلیلی این پلاگین کلیه حرکات اجرا شود.
برای ساخت و اجرای این تاثیرات از دنیای واقعی بر روی اجسام نیز یک محیط پیش نمایش وجود دارد و پس از تایید کلیه حرکات به صورت کی فریم های استاندارد بر روی لایه ها اعمال می شود.
نکته: پلاگین Newton یک افکت نیست و شما آن را در منوی Effects and Presets پیدا نمی کنید بلکه برای استفاده از آن نیاز دارید تا به سربرگ جدید ایجاد شده پس از نصب در منوی Composition مراجعه کنید.
اجسام
Newton لایه های دو بعدی انتخاب شده در محیط کامپوزیشنتان را به اجسامی در محیط پلاگین تبدیل می کند که آن ها را bodies و یا اجسام می نامیم. این اجسام می توانند با یک دیگر برخورد کنند یا حالت فنری داشته باشند و یا بر روی یک دیگر سر بخورند و یا حتی ثابت بمانند.
پلاگین Newton از لایه های زیر برای وارد کردن در محیط شبیه سازی چشم پوشی می کند:
- لایه های صوتی
- لایه های Null
- لایه های راهنما (guide layers)
- لایه های ویدیویی
زمانی که می خواهید یک لایه را به این محیط وارد کنید بایستی در نظر داشته باشید که مهم پیکسل های لایه نیست بلکه شکل لایه مهم است برای مثال ممکن است قسمتی از یک Pre-comp ترنسپرنت باشد و هیچ تصویری نداشته باشد ولی محیط شبیه سازی آن را به عنوان یک مستظیل در نظر می گیرد.
ویژگی های عمومی اجسام
انواع اجسام(Type):
- استاتیک static: اجسام بدون حرکت و ثابت که تحت تاثیر هیچ نیرویی تکان نمی خورند ولی بر روی بقیه اجسام تاثیر می گذارند.
- کینماتیک kinematic: اجسامی که در محیط افترافکت انیمیت شده اند و فقط پس از زمان پایان اجرای انیمیت تحت تاثیر نیرو های فیزیکی درون محیط شبیه سازی قرار می گیرند.( نیروی جاذبه و یا نیروی برخورد با دیگر اجزا و …)
- دینامیک dynamic : اجسامی که بدون توجه به کی فریم ها و یا اکسپرشن های اعمال شده بر روی این لایه تحت تاثیر نیرو های موجود تکان می خورند. ( حالت پیش فرض)
- خوابیده dormant: به اجسامی اطلاق می شود که تا جسم دیگری با آن برخورد نکند استاتیک است و به محض برخورد با جسم دیگر به مانند یک جسم دینامیک رفتار می کند.
- AEmatic: اجسامی که در محیط افتر افکت انیمیت شده اند ولی در هنگام اجرای انیمیشن خود تحت تاثیر سایر نیروها قرار میگیرند یعنی اگر جاذبه از سرعت کی فریم هایی که ساخته شده اند و جسم را بالا می برند بیشتر باشد جسم سقوط می کند ولی با سرعت کمتر نسبت به یک جسم دینایمیک
- dead: جسمی که به طور کلی در هیچ محاسباتی دخالت نمی کنند و هم از نیرویی تاثیر نمیگیرند و هم بر جسم دیگری اثر نمی گذارند.
چگالی (Density):
این پارامتر تعیین کننده چگالی جسم است. این مقدار هیچ تاثیری بر سرعت سقوط جسم از ارتفاع تحت نیروی جاذبه ندارد یعنی اگر دو جسم با چگالی های متفاوت در محیط پلاگین Newton از ارتفاعی رها شوند تحت نیروی جاذبه یکسان در زمان یکسان به زمین می رسند. شاید بپرسید پس این مقدار به چه درد می خورد؟ تاثیر چگالی هنگام برخورد اجسام با یک دیگر خود را نشان می دهند به این صورت که جسم با چگالی کتر تاثیر کمتری بر روی اجسام دیگر دارد و تاثیر بیشتری نیز از بقیه اجسام می پذیرد ولی اجسام چگال تر علاوه بر تاثیر بیشتر بر روی سایر اجسام کمتر نیز مورد تنش خارجی قرار می گیرند.
اصطکاک(Friction):
ت
اثیر سر خوردن اجسام بر روی یک دیگر به این پارامتر بستگی دارد هر چه مقدار این پارامتر برای جسمی بالاتر باشد یعنی این جسم در محیط پلاگین Newton دارای سطح زبرتری است و سر خوردن سایر اجسام بر روی آن و بالعکس امری سخت تر است و به نیروی بیشتر نیاز دارد.
حالت فنری یا میزان پرش (Bounciness)
این پارامتر میزان جست و خیز اجسام پس از برخورد ها را معین می کند. یعنی هر چه مقدار این پارامتر بیشتر باشد حرکت رفت و برگشتی جسم پس از برخود بیشتر می شود.بگذارید با یک مثال این ویژگی را روشن تر کنم. میزان جست و خیز یک توپ پینگ پنگ با یک توپ بولینگ را مقایسه کنید؛ توپ پینگ پنگ پس از برخورد با سطوح جست و خیز یا همان Bounciness بیشتری نسبت به یک توپ بولینگ دارد. پس شما با استفاده از این پارامتر می توانید در محیط پلاگین Newton رفتار اجسام خود را پس از برخورد ها کنترل کنید.
کلام آخر
تا اینجای کار شما با انواع اجسام در محیط پلاگین Newton و ویژگی های عمومی آنها در این محیط آشنا شدید. در آموزش های آتی خواهید آموخت که چطور روابط میان دو جسم را کنترل کنید و با ویژگی های پیشرفته تر موجود در این پلاگین برای اجسام آشنا می شوید. پس با ما همراه باشید.
