چگونه یک کاراکتر خلق کنیم که برای بینندگان مهم باشد؟

خب اگر این سوال در ذهن شما صورت گرفته باید بگویم این بخش سخت ماجراست. حالا پاسخ این سوال چیست؟ برای پاسخ این سوال هنرمندان در پیکسار از یک تست استفاده می کنند، اسم آن، تست آسانسور است. حتما می گویید چرا آسانسور؟ خب بیایید متوجه شویم.
زمانی که شما یک کاراکتر خلق کرده اید و در حال کلنجار یا کاراکتر خود هستید که آن ها واقعا چه خصوصیاتی دارند، بهترین کار این است که کاراکتر خود را درون یک آسانسور قرار دهید و ببینید که کاراکتر شما در یک موقعیت بحرانی چه اقداماتی یا چه واکنش هایی انجام می دهد؟ با این تست شما می توانید خصوصیات اخلاقی کاراکتر خود را بشناسید و به کاراکتر خود شکل دهید. بطور مثال یک کاراکتر سرگرم کننده و با مزه وقتی در یک آسانسور گیر کند شاید، با مزه بودن خود را از دست داده و احساس ترس کند. اینگونه شما نیز متوجه نقاط ضعف یک کاراکتر نیز می شوید. همین نقاط ضعف و قوت هستند که یک کاراکتر را برای مخاطب مهم می شود. کاراکتر شما می تواند یک آدم، ماهی، ربات یا هر چیزی باشد. اصلا خود را در طراحی کاراکتر محدود نکنید هر چیزی می تواند شخصیت داستان شما باشد. ما با آن ها در طول داستان همراه می شویم. آن ها درس هایی را یاد می گیرند اتفاقاتی در طول داستان برای آن ها می افتد و احساسات خود را با بیننده به اشتراک می گذارند.توجه داشته باشید که برای درک خصوصیات کارکتر شما، روش های زیادی هست که تست آسانسور یکی از آن ها است.

حالا بیایید ببینیم چگونه کاراکتر های پیکسار از یک ماهی، ربات یا یک دختر تبدیل به کاراکتری مهم در انیمیشن شدند. نگاهی به وال ای بیاندازیم.

او فقط یک ربات ساده نیست.او یک ربات کنجکاو، مهربان و تنها است که می ترسد، فکر می کند و عاشق می شود یا حتی کاراکتر نمو، که یک ماهی شجاع است که می خواهد به پدرش ثابت کند که می تواند مستقل باشد و برای این کار دست به خطر میزند.

درباره ی انیمشین شجاع قبلا صحبت کردیم، کاراکتر اصلی مریدا، او یک پرنسس جوان است که می خواهد جای انجام دادن انتظارات پدر و مادر خود آرزو های خود را دنبال کند و به آن ها دست یابد. این کاراکتر ها در انیمیشن پیکسار کاملا توسعه یافته نامیده می شود. این یعنی ما یک دید کامل از این شخصیت ها داریم و می داینم که این کاراکتر در این موقعیت چه رفتاری را از خود نشان می دهد. ساخت یک شخصیت توسعه یافته کار راحتی نیست، شما در واقع از یک کاراکتر خام در حال خلق یک زندگی جدید هستید. در توسعه یک کاراکتر در پیکسار از روش های زیادی استفاده می شود، یکی از این روش ها توجه به ویژگی های آن ها است.  یک کاراکتر دارای ویژگی های خارجی هست مثل طراحی آن ها و یا لباس هایشان و در کل ویژگی های ظاهری کاراکتر. مورد دیگر ویژگی های داخلی آن هاست برای مثال آیا آن ها ترسو، شجاع یا حسود هستند.
برای فهمیدن ویژگی های یک کاراکتر می توان وانمود کرد که آن ها یک دوست هستند و شما در حال مکالمه با او هستید. و می خواهید او را بشناسید. شما باید بفهمید که دوست شما دوست دارد چه کاری انجام دهد؟ او به چه چیزی اعتقاد دارد؟ او از چه چیزی لذت می برد؟ یا از چه چیزی بدش می آید؟
پرداختن به ویژگی های خارجی یک کاراکتر هم اهمیت خاص خودش را دارد. شما باید بدانید که یک کاراکتر چه چیزی می پوشد؟ فرم مو های او چگونه است؟ شما از این ویژگی ها به درون او و خصوصیات درونی او آگاه می شوید. اما همیشه ظاهر و باطن افراد یکی نیست و می تواند شما را گول بزند. بیایید یک کاراکتر را بررسی کنیم. شخصیت سندروم در شگفت انگیزان 1.

شما به بیرون او و خصوصیات ظاهری او نگاه می کنید و کاملا احساس یک شخصیت قهرمان را به شما می دهد. او یک لباس قهرمانی دارد و حتی یک شنل هم دارد و مدل موی جذاب، اما او در درون یک تبهکار است و می خواهد همه چیز را نابود کند. همین تضاد باعث ایجاد احساس واقعی بودن می شود و با بیننده ارتباط برقرار می کند. برای اطلاعات بیشتر از ویژگی های یک کاراکتر به این لینک مراجعه کنید.

ایده های ویژگی داخلی و خارجی یک کاراکتر از کجا می آیند؟

یک کاراکتر باید از دل احساسات و تجربیات واقعی انسان بیرون بیاید. این بدان معنی نیست که حتما کاراکتر ها باید اینگونه طراحی شوند، یک کاراکتر می تواند از افرادی که میشناسید و یا اطرافیان شما یا چیز های واقعی که در زندگی اتفاق میافتد شکل بگیرد. این اتفاق همیشه در خانه ما می افتاد یا برادر کوچک من وقتی بچه بود این شکلی بود یا مدرسه ی ما اینگونه بود، این جملاتی است که وقتی یک انیمیشن را می بینید به ذهن شما می آید. اینگونه است که شما با یک کاراکتر ارتباط برقرار می کنید و آن برای شما مهم می شود. برای توسعه یک کاراکتر همیشه این راحت تر است که از خانواده یا دوستان استفاده کنیم. این افراد چیز های زیادی را به ذهن شما می آورند که شما تنهایی قادر به ایجاد آن ها نیستید، این همان چیزی است که باید دنبالش باشید.
سوپروایزر استوری برد در انیمیشن آپ به خوبی از تجربیات شخصی خود در داستان آپ استفاده کرده است. پدر او مثل Carl مو های سفید داشت. زمانی که Carl به سراغ آلبوم خاطرات خود می رود، می بینیم که او با سکوت در حال دیدن عکس ها و مرور خاطرت است. در آن زمان پدر سوپروایزر در بیمارستان قرار داشت و قادر به صحبت کردن نبود و زمانی که او با پدر خود صحبت می کرد در واقع فقط ارتباط چشمی بود. پدر او فقط لبخند می زد و به حرف های او گوش می داد. در واقع همین به او کمک کرد که این استوری برد را بکشد زمانی که Carl بی صدا به زندگی اش نگاه می کرد و بدون هیچ دیالوگی از Carl ما متوجه احساسات او می شدیم. بدون آن تجربه شخصی او محال بود که بتواند این استوری برد را بکشد. و در آخر او به پدرش می گوید که دارد او را جای Carl طراحی می کند.

جمع بندی

دانستن ویژگی های داخلی و خارجی یک کاراکتر می تواند آرزو های او را نشان دهد. از طریق همین آرزو هاست که ماجرای او شکل می گیرد. به یاد داشته باشید که هر چه درباره ی کاراکتر خود بیشتر بدانید او بیشتر در داستان های شما توسط بیننده احساس می شود.