پلنگ صورتی و چند نکته جالب درباره آن

پلنگ صورتی یکی از معروفترین و محبوب ترین شخصیت های دنیا کارتون و انیمیشن است. شاید تنها کاراکتری باشد که با استایل و ظرافت مخصوص به خودش شناخته می شود. و از هنگام اولین حضورش بر روی پرده ی سینما در دهه ی 60 میلادی توانسته تا به امروز محبوبیت خود را در میان کودکان و بزرگسالان حفظ کند.

همه ی ما پلنگ صورتی را با تصویر یک پلنگ قد بلند، لاغر و صورتی با دم بلند و مار مانند در خاطر داریم. پلنگ ساده و خوش قلبی که گاهی هیچ پولی ندارد و برای به دست آوردن غذا هر کاری می کند یا گاهی ناخواسته تمام تلاش آدمک سفید و کوتوله را خراب می کند. ولی جالب است بدانید پلنگ صورتی در ابتدا نام یک الماس قیمتی در فیلمی سینمایی با همین اسم بود و داستان فیلم حول سرقت و یافتن آن می گذشت.

از تیتراژ تا سوپر استار

همان طور که اشاره کردیم اولین حضور این شخصیت در تیتراژ یک فیلم سینمایی بوده است. کاراکتر پلنگ صورتی برای اولین بار در تیتراژ ابتدایی فیلم سینمایی ” پلنگ صورتی ” (The Pink Panther) محصول 1963 به نمایش درآمد.

بلیک ادواردز (Blake Edwards) کارگردان این فیلم از دیوید دپاتی (David DePatie) درخواست کرد از شخصیت پلنگ صورتی طرحی بکشد که در عنوان‌بندی فیلم‌ از آن استفاده شود. دپاتی و دستیارانش قریب به 80 نقاشی از این شخصیت کشیدند. و عاقبت همین پلنگ لاغر اندام صورتی مورد توجه قرار گرفت. که طراح اصلی آن شخصی به نام هالی پرات (Hawley Pratt) بود.

سازندگان در تیتراژ به جای الماس یک پلنگ کارتونی را به تصویر کشیدند که در حال فرار از دست کارآگاه کلوزو است. در این فیلم نقش کاآگاه کلوزو را کمدین معروف هالیوودی پیتر سلرز (Peter Sellers) ایفا می کرد. این فیلم از سوی تماشگران مورد استقبال قرار گرفت و توانست به موفقیت خوبی دست پیدا کند. اما تیتراژ ابتدایی آن حتی از خود فیلم هم محبوبیت بیشتری پیدا کرده بود. چرا که در آن سال ها استفاده از انیمیشن در تیتراژ یک فیلم سینمایی کار جدید و نوعی به حساب می آمد.

این استقبال باعث شد تا سازندگان این فیلم تصمیم بگیرند مجموعه مستقلی با محوریت همین شخصیت کارتونی خلق کنند. در ابتدا فریز فرلنگ (Friz Freleng) تهیه کننده این فیلم برای ساخت یک مجموعه مستقل انیمیشنی مردد بود ولی در نهایت با پافشاری دپاتی و استودیو، فیلم کوتاه The Pink Phink در سال 1964 ساخته شد و توانست در همان سال برنده جایزه اسکار بهترین انیمیشن کوتاه شود.

این موفقیت ها باعث شد تا فیلم های کوتاه بعدی نیز ساخته شوند. در سال های بعدی هر سال بین 8 تا 12 فیلم کوتاه از این مجموعه تولید می شد اوج کار در سال 1968 بود که 17 فیلم کوتاه در یک سال تولید شد. این موفقیت ها باعث شد تا در نهایت در پاییز سال 1969 با توافقی با شبکه NBC پلنگ صورتی وارد برنامه های تلوزیونی شود. کم کم این مجموعه در تمام نقاط جهان به نمایش درآمد و به یکی از محبوب ترین و معروف ترین مجموعه های کارتونی تاریخ تبدیل شد.

همیشه پای یک نویسنده در میان است

یکی دیگر از افرادی که در خلق این شخصیت تاثیر زیادی داشت نویسنده این مجموعه جان دان (John W. Dunn) است. او که قبلا در گروه داستان دیزنی مشغول به فعالیت بود، در اوایل دهه ی 60 میلادی به استودیو برادران وارنر ملحق شد. در واقع او جایگزین واران فاستر (Warren Foster) و مایکل مالتیس (Michael Maltese) در مدیریت بخش داستان این استودیو شد. (مالتییس بعد از قطع همکاری با استودیو برادران وارنر به استودیو هانا-باربارا ملحق شد.) تاثیر حضور دان در استودیو کاملا قابل مشاهده بود به صورتی که از شش نامزدی اسکار این استودیو در دهه ی 60 سه اثر به او تعلق داشت. کاراکتری که دان خلق کرد شخصیت معصوم و بیگناهی بود که برای کمک به دیگران تلاش می کرد. ولی سادگی اش باعث بروز اتفاق داستان می شد.

موسیقی پلنگ صورتی

یکی دیگر از چیزهایی که همراه با شنیدن نام پلنگ صورتی در ذهن ما نقش می بندد موسیقی تیتراژ آن است. این ملودی به قدری معروف  است که به یکی از مشخصه های اصلی پلنگ صورتی تبدیل شده است. آهنگ تم پلنگ صورتی (The Pink Panther Theme) را هنری مانچینی (Henry Mancini) آهنگساز برنده ی جایزه اسکار، برای سری فیلم های پلنگ صورتی ساخته بود که در مجموعه انیمیشنی آن هم به کار گرفته شد. ریتم ساده ی این قطعه به طور هوشمندانه ای ظرافت و استایل و هوش این شخصیت را بازسازی کرده است.

پلنگ سخنگو

در حالی که در اکثر قسمت های این مجموعه پلنگ صورتی هیچ دیالوگی نمی گوید. و ما آن را به عنوان یک شخصیت صامت می شناسیم اما پلنگ صورتی تنها دو بار صحبت کرده است. سازندگان آن در دو قسمت این ایده را آزمایش کردند. ابتدا در قسمت SINK PINK تنها یک جمله رو به دوربین می گوید. ولی در قسمت PINK ICE کاملا صحبت می کند.

بازخورد ها نسبت به این تغییر زیاد مثبت نبود و باعث شد تا بعد از آن دیگر دیالوگی نداشته باشد. با اینکه در نهایت این شخصیت به صورت صامت ساخته شد ولی صداهایی مثل ترسیدن، جیغ کشیدن، سوت زدن و صدایی که هنگام جودو از خود در می آورند را انجام داده است.

زندگی به سبک صورتی

پلنگ صورتی به عنوان یک شخصیت کامل دارای ویژگی های منحصر به فردی است. با اینکه در داستان هایش به کار های متفاوتی دست می زند ولی با این حال برای آزادیش احترام زیادی قائل است. و در همه حال خودش است. همان سکوت، سنگینی و در اکثر مواقع آرام بودن را همراه خود دارد. او متعلق به جای خاصی نیست و در هر جایی ممکن است زندگی کند. به نظر می رسد در حال تلاش برای زندگی کردن میان انسان ها است. راه های متفاوت را امتحان می کند تا بتواند در جامعه انسان ها زندگی کند. در دنیای داستانش، او تنها حیوان متمدن است ولی با این حال انسان های اطرافش با دیدن او تعجب نمی کنند. شاید کنایه ای باشد از این که اگر دنیایی زندگی کردی که همه با تو متفاوت بودند، تو زندگی خودت را داشته باش و به سبک خودت زندگی کن. در ادامه همین تلاش هایش او کار های متفاوتی را انجام می دهد. از ملحق شدن به ارتش گرفته تا خلبانی کایت و یا کارگر ساختمانی. ولی در همه حال سبک خودش را حفظ می کند و در انجام اکثر کارهایش زیرکی خاصی دارد که باعث می شود در انجام آن موفق شود.